ای خداوند!
به سبب گناهان تنها مانده ام و کسی یاور من نیست
طاقت خشم ِ ندارم.کسی یاری من نکند. هول دیدار تو نزدیک است و دل من می تپد و کسی نیست که تپش دل ِ مرا آرام کند
خدای من
چون تو مرا بیم دهی کیست که مرا پناه دهد؟
و چون تو مرا تنها گذاری که تواند که مرا یاری کند؟
و چون مرا ناتوان خواهی، کیست که مرا نیرومند گرداند؟

مولای من
رشته همه این ها در دست توست و گریزگاه سوی تو. پس درود فرست بر محمد و خاندان او و مرا در پناه خود گیر
که سوی تو گریخته ام
و حاجت ِ من برآور که از تو خواسته ام...

خدایا
درود فرست بر محمد و خاندان ِ او
دل مرا از همه چیز تهی ساز تا جای محبت تو باشد
و به یاد ِ خود مشغول دار و به ترس و بیم خود پرورش ده...


+ صحیفه سجادیه - دعای بیست و یکم (دعا در وقت رویدادهای اندوه بار)


پ.ن: کلا سعی نکنین خودتون تنهایی خودتون رو آروم کنین
همیشه یه چیزی مث صحیفه رو کنارتون داشته باشید...